اين شعر زيبا تقديم به تمام مادران ، يادتون نره تشكر كردن از مادران كمترين كاري هست كه ما ميتونيم بكنيم


مادر اي ارام جانم
مادر اي روح و روانم

مادر اي جانم
فداي چشمهاي مهربانت
من هنوز هم
آرزو دارم

بيارامم ميان بازوانت

گرچه خود يك مادرم

اما هنوز هم
آرزو دارم
بياسايم به روي زانوانت

گر چه اينك
مادري را مادرم

اما هنوز هم آرزو دارم

بخوابم در كنارت
سر بپوشانم ميان گيسوانت

بخوابم در كنارت
سربپوشانم ميان گيسوانت

من نيازم دامن تو
دوست ميدارم هنوز عطر تن و پيراهن تو


مادر اي چشمان تو
خورشيد آبي آسمانم
نام تو زيبا سرود عاشقانه بر لبانم

قبله گاهم
قلب بي آلايش تو
سجده گاهم

پاي بي آسايش تو

ميزنم من بوسه ها
بر چهره ي
معصوم و بي آلايش تو


من نيازم دامن تو
دوست ميدارم هنوز عطر تن و پيراهن تو


آه مادر ،‌

تو نميداني چه شب ها
من به غربت

خواب آن گهواره ي
آغوش پر مهر تو ديدم

يا طنين
لاي لاي نازنين ات را
ميان موج سنگين
سكوت شب شنيدم

كودكي گم كرده مادر بودم
اينسان
طعم تلخ بي پناهي را چشيدم


من نيازم دامن تو
دوست ميدارم هنوز عطر تن و پيراهن تو



آمدي مادر

براي ديدنم
با كولبار خستگي ها
كردي آخر آشيان ترك

با همه دلبستگي ها

در قفس بودي اگر
با آن همه وارستگي ها

حال هر شب
در كنارم مي نشيني
مادرم مي بيني
و

راز نيازم را نبيتي

من نيازم دامن تو
دوست ميدارم هنوز عطر تن و پيراهن تو


من نبينم خسته باشي
يا چنين
خاموش و دل بشكسته باشي
بسته اي لب ليك
چشمانت غبار غصه دارد
خامشي اما نگاهت

با من از بي مهري دوران
هزاران قصه دارد

خوب ميدانم

كه در ژرفاي چشمانت
چه راز است
طفل غمگين دلت
آغوش مادر را نياز است

خوب ميدانم
تو هم مادر
نياز مهنه داري

ليك مادر
خواهشي دور و
بسي بيهوده داري

گوش كن مادر
سخن

از آرزو ها با تو دارم
تا تو هستي

دوست دارم
سر بر آغوشت گذارم

باز كن
آن بازوانت را كه در آن
بار ديگر جاي گيرم

سيرم از آغوش ديگر
كودكي خردم
كز آغوش تو سيري ناپذيرم

كودكي خردم
كز آغوش تو سيري ناپذيرم


من نيازم دامن تو
دوست ميدارم هنوز عطر تن و پيراهن تو




" شعر از سركار خانم پروين باوفا "